Tijdens een opstellingenavond bij Marissa Wits deden we een korte opstelling waarbij je een representant kon vragen voor een willekeurig persoon. De representant weet niet wie hij is, en ook niet wat het thema is.
Ik koos ervoor om een leerling te laten representeren die storend gedrag vertoonde in de les, en zelf moeilijk tot leren kwam. De representant vertelde meteen over de onrust die hij voelde en wist zeker dat het niets met mij te maken had. Verder voelde het contact tussen mij en de representant goed. Het deed mij goed om op deze manier met deze leerling in contact te komen.
In de lessen die hier op volgden verbeterde het gedrag van de leerling sterk. Op een gegeven moment vroeg zij zelf of ze op een andere plek mocht zitten waar ze beter zou kunnen werken. Later kwam het zelfs voor dat zij een rustpunt in de klas was, en rustig doorwerkte terwijl anderen onrustig waren.
Voor mij als docent was dit een prachtige ervaring en een grote stimulans om verder te zoeken naar systemische interventies in het onderwijs.
