Ruppert’s Selbstbegegnung

Tijdens een weekend met Franz Ruppert krijg je naast een aantal geweldige opstellingen ook uitleg over zijn nieuwste ontwikkelingen. Wat dit keer in Neuss opviel was  dat hij niet alleen niet meer wil spreken over familieopstellingen, maar zelfs helemaal niet meer over opstellingen. Hij noemt zijn nieuwe “Arbeit” nu Selbstbegegung. En dat is goed gekozen: in de opstellingen gaat het uiteindelijk telkens om de ontmoeting met het eigen “ik”, of dat nu gezond is of (nog) niet. Nu alleen nog op zoek naar een goede vertaling: zelfontmoeting of ik-ontmoeting misschien? Wat vind jij?